Σαν σήμερα λοιπόν, έφυγαν δυο πραγματικά Μεγάλοι! Ακόμα κι άν πολλοί έχουν ίσως πολλά να τους καταλογίσουν(μέσα σ' αυτούς κι' εγώ), θα ήταν χρήσιμο-έστω και με "ευκαιρία" ενα μνημόσυνο-να γυρίζουμε για λίγο και να τους αφουγκραζόμαστε ξανά....Ενα χαρτί κυλάει στο δρόμο
δισταχτικά,με πολλές παύσεις,χωρίς να επισύρει
την προσοχή κανενός,-κι αυτό του αρέσει.Μα πάλι,κάθε τόσο,
αφήνει ένα τρίξιμο ιδιαίτερο,που το διαψεύδει'
σα να γυρεύει τώρα
κάποιον αδέκαστο μάρτυρα για τη σεμνή,μυστική του πορεία.
Κι όλα τούτα
έχιυν μιαν έρημη,ενεξήγητη ομορφιά κ'ένα βαθύτατο πόνο
από δικές μας,ξένες κι άγνωστες,χειρονομίες-δεν έχουν;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ "Η ΕΛΕΝΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου